روايه عشق الخالد

خالد  كان لازم اعرف انك كده هستنى ايه من تربيه البواب وانتى لازم تكوني كده
ندى: إسمعنى يا خالد انا معملتش حاجه
خالد :معملتيش حاجه ازاي امال اللي انا شفته ده ايه
ندى :يا خالد 
خالد: اخرسى مش عايز اسمعك خالص وفضل يضړب فيهاا لحد ما ۏقعټ من طولها وسابها ومشى 
عند اسر ومحمد اسر اخو خالد ومحمد ابن خالتهم كانوا قاعدين سوا تليفون اسر رن 

اسر : دى ندى
محمد :غريبه وما اتصلتش بخالد ليه
اسر: مش عارف ايوه يا ندى
ندى : 
اسر: انتى بتقولي ايه انتى فين بسرعه
اسر:: بسرعه يا محمد نلحق ندى
محمد :ما لها يااسر تعال هنفهم بعدين
في المستشفى
اسر ومحمد طمنا يا دكتور 
الطبيب :للاسف الدكتوره اتعرضت لضړب وحشي وتقريبا واخده مخدړ هي حاليا مش حاسه باي حاجه والمخدړ  نيمها
 
سر :عاوز اتاكد هي واخذه مخدړ ولا لا 
الطبيب : هنحلل لها ونتاكد 
اسر :متشكر
محمد :تفتكر ايه اللي حصل وبعدين افتكر وندى مكلمتش خالد ليه  
اسر :ندى وهي بتكلمني قال بلاش خالد لهجتها كانت غريبه
محمد: انا قلقان ليكون
اسر رد بسرعه لا لا ربنا يستر ربنا يستر لما تفوق  هنعرف كل حاجه
عند خالد قاعد في عربيته افتكر ندى واللي عمله فيها و سال نفسه لسه بتفكر فيها 
قلبه بحبها
عقله بتحب ايه دي خڼتك دي واحده و••ه خالد صړخ بكل قوته ااااااااااه 
وراح على البيت
لقى مامته وباباه قاعدين
زينب والده خالد: خالد ندى فين
خالد: ما اعرفش 
عادل: ازاي ما تعرفش خطيبتك فين 
خالد انفعل وعلى حسه وقال له ما اعرفش مش عايز اعرف مش عاوز اسمع عنها حاجه دي واحده ړخ'ېصھ عادل: اخرس قطڠ لسانك ندى متربيه غصپ عنك هنا اسر دخل وخالد سابهم ومشي