رواية السم فى العسل
منار واقفه ولما شافت الداداه
( صرخت بأعلى صوتها اختى راحت في داهيه)
(مناااااااااار قتلت حماها )
سهر: اي، انتي بتقولي اي!
الشغاله وداد خرجت جري وهى بتصرخ وتلطم علي وشها ( الدمنهوري بيه اتقتل.. الدمنهوري بيه اتقتل)
“روقيه ومعتزه نازلين جري من علي السلالم”
روقيه لشغاله وبخضه ( في اي؟)
الشغاله وداد بتلطم علي وشها وبتبص ناحيه المكتب وبتشاور بايدها ( الست منار قتلت حماها)
معتزه: نعم، انتي بتقولي اي!
روقيه ومعتزه جريوا علي المكتب والذعر باين علي وشهم
فى المكتب…
” سهر قاعدة جمبه الدمنهوري وماسكة السكينه
وباصه لمنار ومستغربه من اللي هى قالته”
منار سمعت صوت روقيه ومعتزه جايين ع المكتب واول لما لمحتهم، اتلونت زى الحربايه
الدموع نزلت من عينها وقربت من سهر
( ليه تعملي كده وببكاء شديد: حرام عليكي، ضيعتي نفسك وضيعتينا معاكي)
سهر بتهز دماغها بعدم استيعاب للي بيحصل معاها من اختها وتؤامتها منار
روقيه ومعتزه دخلوا المكتب وهما سامعين حوار
منار لسهر
واول لما شافوا جثه الدمنهوري
روقيه عندها فوبيا من الد”م ولما شافته
” واربت وشها الناحيه تانيه وجريت علي بره المكتب وهي بتصرخ لالالالا مش معقول
معتزه جريت علي سهر وطبعا بتتكلم معاها ع اساس انها مناار
( ليه عملتي كده فى حماكي ي منار)
سهر: مش انا، انا معملتش حاجه
منار لمعتزه ضربت بإيدها كف بكف
( اختي منار راحت في داهيه)
قربت من سهر ببكاء شديد: ليه، ردى عليه ي منار
سهر بتبص لمعتزه وبتهز دماغها
لا انا معملتش، والله ما قتلته
سهر قامت واقفت والسكينة فى ايدها
وبصرااخ: انا مش منار ي معتزه انا سهر
منار بضحكه سخريه ملوثه بدموع خبيث
( دي كمان اتجننت)
معتزه: انتي بتقولي اي ي منار
سهر بصراخ: قولتلك انا مش منار، انا سهر ي معتزه
منار سمعت صوت روقيه بتصرخ
( حمايا اتقتل ي أحمد)
في الوقت ده جريت علي سهر
وبقت تصرخ: ليه ي منار، حرام عليكي
احمد دخل المكتب وكان فى حاله ذهول وجري علي جثه الدمنهوري
ووطى على الأرض وقعد جمبه: بابا بابا.. رد عليه.. انا احمد ي بابا
وشاف سهر واقفه ماسكه فى ايدها السكينه
