رواية اختي مصي .بتي كاملة بقلم زينب زكريا

سيف:  على الاساس انتى تملتى خطأ واحد وهسامحك 
مى: 🥹يعنى انتى مش مسامحنى 
سيف:اه 
مى: على فكره مكنش قصدى الى حصل انا كنت بساعدك 
سيف: امال لو كان قصدك كنتى هتعملى ايه
مى بتفكير: كنت مثلا حرقتلك اوضتك

سيف: نهارك اسود لو كان اصدق كنتى هتعملى ايه 
مى: ها اقصد مكنتش هعمل حاجه ده انا ملاك تاخد كيك 

سيف: وانا ياستى هسامحك بس علشان فرحان وانا عارف انك بتزعلى لما بتعصب عليكى 
مى: بجد سامحتنى انتى احلى زمكس والله 
سيف: هاتى ادوق الكيكه 
سيف لسه هيدوق الكيكه: يع هى مره كدن ليه حتى مش محـ،ـروقة 
مى: ماانا ملقتش شوكلاته فحتيط مكانها قهوه 
سيف: يا ماما حضرتك بس الى تدخلى المطبخ دى حطت قهوه بدل شوكلاته الغبيه 
الام: معلش بتتعلم ياسيف وانتى ياهب .له انتى اخرك تغسلى صحون فاهمه 
مى: انتو محبطنى علشان بعمل اكل الناس كلها بتتكلم عنه 
سيف: قصدك بتتريق عليه 

مى: ربنا يسامحك 
سيف: انا داخل انام وانتى الله يخليكى متدخليش المطبخ تانى غير لغسيل المواعين زى مقالت ماما علشان شكلى هعمل غسيل معده

مى: شايفه يا ماما ابنك بيتريق على اكلى وانتى ساكتاله 
الام: هو مكدبش انتى اكلك اخره فى الز .باله 
مى: شكرا شكرا على تشجيعكوا ليا انا داخله اوضتى 
بعد مادخلت اوضتها 
سيف: تصبحى على خير ياماما كنت مطبق من امبارح وعاوز انام 
الام: مش هتاكل ياحبيبى قبل ماتنام 
سيف: يكفينى اكل مى 

الام: بس احنا زودناها كان لازم نشجعاها بدل مانتريق دى حتى مارديتش تروح الجامعه علشان تعملك الكيكه الى بتحبها
سيف:  ماانا عارف انها مش بتحب اننا نزعل منها  وقبل ماانام هروح اصالحها
الام: وانا رايحه اصلى الظهر 
سيف راح اوضة مى 
سيف: فى ناس فاشله غابت من الجامعه انهارده 
مى: انا مش بكلمك واه انا غبت علشان فى واحد كان زعلان منى وكنت عايزه  بصالحه بس هو ميستهلش