رواية جديدة للكاتبة حنان عبد العزيز.

 

 تمنعها من تحقيق كل متطلبات الزوجه ولكن الفرق الواضح بينهم ان قلبه تملكه قمر كحبيب اما

 شعور راحته كزوج مع اسيا لا غيرها........ 
انتهوا من الطعام وقامت بلم الاطباق كان سيساعدها لكنها اوقفته: لا روح هجيبلك الجهوه وانا هعمله لحالى 
هز راسه بإبتسامة هاديه ثم اتجه الى الصالون براحه بعد تلك الوجبه الدسمه لا ينكر نفسها الطيب فى الطعام الذى كاد ان ينسيه بسبب الوجبات الجاهزه التى اعتاد عليها طوال زواجه من قمر..... 
لتعود بعد قليل بكوب من القهوه وتضعها امامه بهدوؤ كادت ان تذهب ولكنه اوقفها ومسك يديها: اسيا اقعدى عايز اتكلم معاكى شويه 

هزت راسها بهدوؤ وجلست بجانبه على مسافه معقوله بينهم ليتنهد ويقول: انتى كويسه يا اسيا 
هزت راسها بالايجاب وهى تنظر الى الارض: ايوه الحمد لله 
لينظر اليها پقلق: انتى ساكته من اخر شد حصل بينا من تلات شهور يا اسيا حتى لما ابويا وامك

 جم هنا يطمنوا عليكى مقولتيش اى حاجه حصلت وقولتى انك كنت عند واحده من معارفك هنا ومن وقتها وانتى بتعملى كل واجباتك كزوجه بهدوؤ بس حاسس فيكى بحاجه غريبه يا اسيا انتى

 كويسه 
اغمضت عيونها بقوه ونظرت اليه بهدوؤ: بسمع حديتك يا واد عمى مش دا الى انت عايزه من زمان مش دا الى بعمله من وانا عيله صغيره انى بسمع حديتك وبطاوعك وبجولك حاضر ونعم مش اكده مش دا الى انت عايزه طول عمرك وااصل، انا هدخل انام تتمسى بالخير يا وواد عمى 

ثم وقفت وغادرت من امامه، بينما هو ينظر امامه بشرود فى كلامتها الغريبه وهو ينفخ پضېق حتى استمع الى رنين هاتفهه ليلتقطه باسم قمر ينيره ليتنهد بتعب ويرد: ايوه يا قمر 
ردت پضېق: ايوه يا سليم انت فين؟! 
_فى اسكندريه وهطلع پکړھ الصبح على البلد مش انا قولتلك 
نغخت پضېق: اسكندريه اييه الشغل الى مخليك تنزل اسكندريه كل شويه دا كله علشان بنت عمك سليم انا مبقتش اشوفك غير يوم فى الاسبوع فى الببت والباقى يا ايما فى المستشفى زى اى اتنين عاديين يا ايما فى اسكندريه بتطمن على بنت عمك الى مش عارفه هى اييه الى مقعدها فى