اسكربت كامل روعه
سراج ابتسم: ربنا يخليكى يا مرات عمى... هنزل انا
ام اميره: اقعد افطر
سراج: هفطر تحت مع ابراهيم
ام اميره: ماشي يا ابنى
عند ابراهيم
ابراهيم: هتنزلى
لورا: هلم الإطبقا دى ونزل
ابراهيم: لورا انا بحبك وفاض بيا
لورا بخجل: ابراهيم
ابراهيم: انا مش مصدق لحد دلوقتي انك واقفه تسمعينى علشان كدا هستغل الفرصه
ابراهيم: انزلى دلوقتي علشان ماما بترن عليكى
لورا: ماشي اكمل انت باقي الإطباق
تحت في الورشه
ابراهيم: يعنى انت طلبت ايده
سراج: مطلبتش بشكل مباشر علشان هى هترفض
ابراهيم: ترفض ليه هى تلاقي زيك
سراج: ما غيره لقي ورفض يا ابراهيم
سراج: خليك جدع وصلح بقا الفكره دى ورجع حبه ليك
ابراهيم: إن شاءلله يا صحبي يكون فرحمنا في يوم واحد
سراج: الى فيه الخير يقدمه ربنا يا صحبي
عند ام اميره
اميره: يعنى هو طالب ايدى
ام اميره: لا هو قلي امله ايدى منك الاول لانه خlېڤ يترفض ومش عايز يتغط عليكى
ام اميره: سبيها على رحتها يا ياسمين سراج قال محدش يجبره
أميره: موافقه
عند لورا
ام ابراهيم: يقلبي يعنى البنت دى عنده مرض
لورا: ايوه ومش عشيقت ابراهيم صحبته
ام ابراهيم: طيب هو مقلناش ليه
لوا: هى الى طلبت منه ميقلناش حاجه
ام ابراهيم: قلبي وجعنى عليه والله وندمت انى عملته كدا
ام ابراهيم: اي.
لورا: انه... انه يعنى بيحبنى وكدا
ام ابراهيم: طيب وانتى اي
لورا: الصراحه كنت بس يعنى بعد ما طلعت الى اسمه سماره في حياته كرهته
ام ابراهيم: مفيش حد بيكره انسان حبه انتى كرهتي تغيره انما هو لا ولما رجع دلوقتي هتحبيه
لورا اتنهد: مش عارفه يا خالتى
عند سراج
: يعنى هى موافقه دلوقتي
ام اميره: ايوه
سراج: طيب ممكن اقعد معاه لوحدينا
ام اميره: ماشي يا ابنى هى في البلكونه دلوقتي
سراج دخل البلكونه
: بتعملى اي
اميره لفة ليه بخضھ