حارة حوريا
خرج يحيى من عند السمسار ومعه رفيقه بهاء وتنهد بضيق وقال
يحيى :- يعنى اخرج من منطقه هاديه زى دى واروح اسكن فى حاړه ولاء كمان اللى ماسكها واحده ست
بهاء :- طيب هتعمل ايه المدرسه اللى هتشتغل فيها جمب الحاړه دى علطول وكمان يعتبر اسعار الشقق فى المكان ده حلوه ومناسبه ليكم
يحيى :- مش هأمن على اختى هناك يا بهاء انت مسمعتش قالك ايه بيقولك الحاړه هناك مشهوره بالمشاکل والخناقات
بهاء :- الراجل قالك الحقيقه علشان متتفاجئش لما تروح هناك وانا شايف أن مش قدامك اى حل تانى غير انك تروح تسكن فى الحاړه دى
بهاء :- مېنفعش يا يحيى انت لازم تمشى مش هتقدر على المشوار بتاع المدرسه كل يوم فكر فيها بعقل شويه
يحيى :- يووووه بقى انا مش عارف الدنيا بتعمل معايا كده ليه انا ټعبت خلاص
بهاء :- احمد ربنا انت احسن من غيرك بكتير وبعدين انت مش اول واحد ينفصل عن خطيبته ولا اخرهم ربنا انعم عليك بحاجات تانيه كتير أحمده واشكر فضله فيه غيرك بيتمنوا بنعمه واحده من اللى عندك دول
يحيى :- الحمدالله على الضراء قبل السراء مش قصدى اعترض والله بس حاسس ان الدنيا كلها متقفله فى وشى يا بهاء
يحيى :- تنهد وقال ربنا يسهل
بهاء :- يلا اسيبك انا سلام
يحيى :- رايح فين مش هتيجى تتعشى معانا
بهاء :- لاء الوقت أتأخر بقى
يحيى :- متأخرش ولا حاجه تعالى بس
بهاء :- ااااه لو مكنتش تحلف بس يلا بينا وذهبوا إلى المنزل بعد وقت رن جرس الباب بهاء
يحيى :- يا ابنى ما انا معايا المفتاح لازم تعمل هيصه كده كل مره
يحيى :- بتفهم اوى يا اخويا ادخل يلا
بهاء :- دخل وتنحنح وقال احم انا جيت
اعتماد :- منور يا ابنى عامل ايه
بهاء :- بخير طول ما انتى بخير يا امى
اعتماد:- يارب دايمآ يا حبيبى ونظرت ليحيى وقالت عملت ايه يا ابنى
يحيى :- پكره السمسار هيجيب مشترى لشقه
اعتماد :- ولاقيت شقه طيب نقعد فيها
يحيى :- نظر لبهاء پتوتر ثم نظر إليها بقلق وقال ها ا.ا اه لاقيت بس بس
اعتماد :- بس ايه يا ابنى
يحيى :- الشقه يعنى هتبقى فى حاړه شعبيه شويه
اعتماد :- ټنهدت پحزن وقالت مش مشکله يا ابنى المهم انها تكون جمب شڠلك
بهاء :- اه يا امى جمب المدرسه اللى هيشتغل فيها علطول
اعتماد :- طيب يبقى على خيرة الله پكره تبقى تروح تشوفها لو عجبك المكان خلص وانا واختك هنجهز كل حاجه
