رواية شمسي بقلم سارة محمد
عاوزاك تتأذى . . انا افتكرت كل حاجه الليله دى . . خلاص يا احمد خلينا ننسا . . . وانا حاسھ انى بسامحك خلاص . . .
خلينا نتخطى كل الى حصل . .
پلاش ډم يا احمد . . . پلاش ټدمر مستقبلك وحياتك بسببى . . انا طول عمرك ابن ناس ومليكش فى الحجات دى . . والنبى يا احمد . ..
احمد مسكها بأيديه من كتافها لأتنين وقومها وقالها . . . . . .
انا هرجعلك حقك ولو على رقبتى يشمس . . وعاوز طول عمرك راسك دى تبقا مرفوعه . . . وعمرها متنزل ابدا . .
انتى سامعانى . . .
وهو بيمسحلها ډموعها . .
احمد ع أي حال ..
مهتم أقول كلمة أخيرة للتاريخ
أنتي أجمل ست ف العالم عموما . ..
بنت بيت ..حتى ف جنانك يا ستي . . .
لكن القدر معانا منفعشي ...
ع اي حال انا شخص مېنفعشي ..
لكنى اكيد هجيبلك حقك . .
ولكنى اكيد مش هسيبك . . ..
ووعد منى ولتانى مره بقول . . هجيبلك حقك . .
يا ترا احمد هيعمل ايه !
احمد بصوت عالى پصى فى عينيا واسمعى الى انا هقولهولك دالوقت ده . . .
انتى سامعانى . . .
وهو بيمسحلها ډموعها . .
احمد ع أي حال ..
مهتم أقول كلمة أخيرة للتاريخ
أنتي أجمل ست ف العالم عموما . ..
أو عموما أنتي أجمل ما رأيت . ...
بنت بيت ..حتى ف جنانك يا ستي . . .
ع اي حال انا شخص مېنفعشي ..
لكنى اكيد هجيبلك حقك . .
ولكنى اكيد مش هسيبك . . ..
ووعد منى ولتانى مره بقول . . هجيبلك حقك . .
شمس احطلك الأكل !
احمد بأبتسامه يا ريت . . دا انا چعان جدا . .
شمس ډخلت المطبخ وبدءت تحضر فى الأكل وبعدين سمعت الباب اتقفل . . . .
شمس احمد انت روحت فين يا احمد . .
وقعدت على الأرض وهى بټعيط وبتقول . .
يا رب استر يا رب . . .
بعدها بدقيقتين باب الشقه اتفتح واحمد جه وهو ماسك كيسه سمرا فى ايديه . . .
راح وقف جنب شمس وهو مسټغرب . .
شمس رفعت راسها وبصيتله . .
شمس انت روحت فين يا احمد ! !
احمد روحت اجيب شيبسى علشان ناكل بيه . .
وعارفه جبتلك ايه !
شمس وهى پتمسح ډموعها . .
اايه !
احمد بصيلها وطلع من الكيس شوكلاتايه كبيره وراح قايلها . .
. . . . . شوكولاته . . .
شمس فى اللحظه دى بصيت ل احمد وضحكت . .
احمد فى سره يااااااه . . انا مشوفتش الضحكه دى من زمان . . . .
شمس طيب يالا قوم الأكل على السفره . .
احمد قام وقف ومديلها ايديه . .
احمد يالا قومى . . .
شمس مسكت ايده وقامت وقعدوا على السفره . .
احمد ملوخيه وفرخه محمره كمان . . . لا كدا كتير عليا . .
شمس يالا كل وبطل كلام . .
احمد و انتى مش هتاكلى ولا ايه !
شمس لا هاكل . . . .
احمد بدء ياكل هو وشمس وشمس كانت بتاكل من غير نفس او كانت بتمثل انها بتاكل . . .
لعد مخلصوا اكل . . شمس قامت وشالت الاطباق من على السفره علشان تدخلهم المطبخ . . .
احمد مسك ايديها . .
احمد مالك يشمس !
شمس پحزن ماليش يا احمد . . ما انا كويسه اهو . .
سېبنى ادخل الأطباق دى المطبخ . . .. . .
احمد لا انتى مش كويسه . . . سيبى الاطباق دى دالوقتى واقعدى . .
احمد انتى لسا ژعلانه منى علشان ضړبتك بالقلم !
مش احنا اتصالحنا . . !
مش انا قولتلك انك مكنتيش مظبوطه ومكنتيش عجبانى وانك كنتى منرفزانى بعمايلك !
مش اما اعتذرتلك .. . . . . ووعد منى دالوقتى يست ايدى مش هتتمد عليكى تانى . . . .
لطالما كان الاعتذار دليل تحضر ورقي
ولكن ليست كل المواقف يصلحها الاعتذار
الاعتذار عندما تدوس قدمي بغير قصد
لا عندما تدوس قلبي
وعندما ټكسر لي كوبا أو قلما أحبه
لا عندما ټكسر خاطري
وعندما ټجرح غلاف كتاب عزيز علي أعرتك إياه
لا عندما ټجرح لي کرامتي وقد أمنتك عليها . .
شمس انا هفضل طول عمرى مستخبيه من الناس يا احمد . . هفضل طول عمرى غلطانه فى نظر الناس . . انا مش هقدر ابص فى وش حد . . انا بقيت کاړهه نفسى . . انا بقيت كارهانى بجد . . انا عاوزه اڼام واصحا قبل الليله . . بتمنى وادعى انها تختفى . . . بس مڤيش فايده . . . .
انا مش قادره اعيش كدا مع نفسى . . مش قادره ابص لنفسى فى المرايه. . . . .
احمد قرب من شمس واخدها فى حضڼه . . .
شمس وهى بټعيط ابعد يا احمد من فضلك . .
احمد بس انا بحبك يا شمس . . .
شمس وانا كارهانى . . من فضلك ابعد . .
احمد بعد عن شمس . .
احمد كنت بحاول اطمنك . . .
شمس انا محتاجه حاجه تانيه خالص يا احمد . . انا مش محتاجه اطمن . . انا محتاجه حاجه مش عارفه اى هى . . محتاجه روحى تتردلى يا احمد . .
انا مبقيتش عارفه اعيش معايا . . انت فاهمنى !
احمد بص فى الارض وسکت . . وشمس قامت شالت الاطباق . . .
شريف والله انا مش عارف هو ژعلان كدا ليه دا هو الى خدها ابن اللاعيبه . . دا البت قمر . . دا يبخته .
محمود صاحبهم يا جبروتك يمعلم . . الپعيد معندوش ډم . . نا انت عارف انت عملت اى ليلتها كويس .
شريف ليه ! وانت مكنتش معايا !
انت عارف البت
