روايه " احببته ولكن "كامله جميع الفصول

اول ما شافته حاولت تطلع م الاوضه فهو جرى وقفل الاوضه وقالها ها لو صوتك على انتى عارفه انا هعمل ايه 
رحمه پخوف ودموع ونبى ياابيه خرجنى انا بخاف منك 
عادل بخبث تؤ تؤ بتخافى منى انا لا دا انا طيب حتى بصى وراح شاددها ليه وقالها مش قولنا بلاش أبيه دى دا حتى الفرق بينا عشر سنين بس ولا ايه 
رحمه بعياط ونبى سيب ايدى كدا عيب 
عادل وهو بيقربها ليه اكتر وبنظره كلها خبث وشړ هانت وانتى وفلوسك وكل حاجه تبقى ليا بقا واحده عيله زيك يبقى ليها كل الثروه والمصانع دى وانا ابقى ماليش اى حاجه 
رحمه بدموع وهى مش فاهمه خلاص متزعلش انا هخلى بابا يديك حاجات ولعب كتير زيي كدا بس سيب ايدى الله يخليك

عادل متتعبيش نفسك ياحلوه كل دا هيبقى تحت ايدى وحتى روحك هتبقى تحت ايدى 
ولسه جاى يقربها ليه اكتر سمع صوت مديحه جايه تنده عليها فبعد بسرعه وعمل نفسه بيلعب معاها واول ما مديحه دخلت الاوضه قالت اى دا انتو بتلعبو مع بعض 
عادل وهو بيدعى أنه اتفاجئ بدخول مديحه اه يامرات عمى انا كنت جاى علشان اخلى رحمه تنزل تحت فلقيتها بتلعب فقولت اسليها
وفضل الوضع مستمر على تخويف عادل لرحمه وتخطيط حسن لحد ما ف يوم اشرف تعب جدا واتنقل للمستشفى وقتها استلم حسن كل شغل اخوه ف المصانع لما اكتشفوا أنه دخل ف غيبوبه ومحدش عارف مدتها ايه .
حسن وهو قاعد مع سعاد وبيضحكو بخبث ياااه اخيرا قدرت اخلص منه دايما كان الكل شايف أنه احسن منى وانجح بس اهو ادينى انا اللى ضحكت ف الاخر 
سعا بضحك يخربيت دماغك انت عملت اى ودخلت الراجل المستشفى 
حسن ولا حاجه ياستى انا كنت بكلم الراجل اللى هيحطله سم ف القهوه وهو سمعنا فدخل وكان مصډوم وقتها فهمت أنه عرف خطتى ف كتفته انا والراجل وانتى طبعا عارفه أنه مريض قلب وميستحملش اى صدمه فطب ساكت وكنت قلقان اوى ليفوق بس اتسترت معانا واهو دخل ف غيبوبه 
سعاد طب وهتعمل ايه لو فاق وقال كل اللى انت عملته
حسن پحقد مالى صوته وقتها هتكون كل حاجه تحت ايدى 
ف المستشفى 
مديحه ورحمه قاعدين بيعيطو فدخل عليهم عادل وهو بيمثل الحزن أهدى يامرات عمى أن شاء الله عمى يبقى كويس واول ما شاف رحمه بټعيط قرب ليها وبكل مكر وبنظرات وقحه حضنها وقالها بمكر متقلقيش يارحمه عمو هيبقى كويس وطبعا مديحه مشكتش ف اى حاجه لانها مفكره أن عادل شايف رحمه أخته الصغيره ومتعرفش بكل الحقد اللى بيملى قلوبهم
وقتها اتصل حسن وقال لعادل وصل مرات عمك ورحمه البيت واحنا جايين ع البيت 
عادل مرات عمى ابويا بيقولك تعالو اوصلكو
مديحه لا مقدرش اسيب شريف 
عادل احنا هناخده وهناخد ممرضه معانا متقلقيش لحد ما يفوق م الغيبوبه
اول ماوصلو البيت 
حسن بكل مكر ازيك يامرات اخويا انا شايف بما أن اخويا ف تعب دلوقتى فهنفضل قاعدين معاكو لما يبقى كويس مينفعش اسيبكو لوحدكو وبالنسبه لشغله متقلقوش انا هدير كل حاجه 
مديحه وهى مفكره أنه كدا خاېف على مصلحتهم فيك الخير والله مش هننسالك معروفك دا 
ومنذ ذاك اليوم وبدأ كابوس رحمه ف بدء عده التنازلى 
باك
فاقت رحمه من ذكرياتها المليئه بالحزن وقلبها يعتصر حزنا على طفولتها ووالدها وكل شىء مرت به وبداخلها كره يزداد كل يوم تجاه عادل وفجأه..
يتبع..
البارت الخامس رواية أحببته ولكن
وفجأه وهى قاعده شارده ف ذكرياتها ودموعها بتنزل حست ب ايد بتطبطب عليها فنظرت بإستغراب 
رحمه دكتور ادم !
ادم وهو ماشى بالعربيه فجأه العربيه عطلت وقف علشان يشوف فى ايه وهو بيبص شاف بنت م بعيد بټعيط ولما قرب ليها اتفاجئ وهو شايف أن البنت دى تبقى رحمه 
ادم مالك يارحمه قاعده هنا لوحدك ليه وبتعيطى كمان انتى كويسه 
رحمه وهى بتمسح دموعها اه انا كويسه مفيش حاجه 
ادم مالك يارحمه انا سألت نور عليكى وقالتلى والدك تعبان هو كويس دلوقتى 
رحمه مقدرتش تمسك دموعها وهى ڠرقانه فى ذكرياتها و حياتها اللى عادل دمرها ولا تعب باباها وجريت عليه وحضنته 
هى مكانتش عارفه بتعمل ايه ولا كانت واعيه للى بتعمله سواء كان صح ولا غلط بس هى كانت محتاجه حد يطمنها أن كل حاجه هتبقى كويسه .
ادم اتسمر مكانه ومقدرش يتحرك بس حس أن قلبه بيدق بسرعه كبيره ومكنش عارف يتصرف ولا يعمل ايه وهو حاسس بدموعها نازله وشهقاتها بتعلى اكتر 
ادم بصوت هادى رحمه انتى كويسه احكيلى مالك 
رحمه وهى بتستوعب هى عملت ايه وبدأت تبعد عنه شويه اسفه يادكتور والله انا معرفش عملت كدا ازاى 
ادم بتمثيل الڠضب ايه اللى عملتيه دا 
رحمه بتوتر وكسوف ومقدرتش ترد وحطت وشها ف الأرض 
ادم بنفس نبرة الصوت الغاضبه اى الاسراف فى الجمال دا ياهانم 
رحمه بعدم فهم أأأ
ادم انتى لسه هتهتهى مش عارف اى الحلاوه دى حتى وانتى معيطه وبعدين برا الكليه